- ครูบ๋อม ครูเจ้าปัญหา ช่วงนี้กลางวันสอนคน กลางคืนสอนหมาให้เป็นสุนัข (19:00- 19:30 น. อย่าใช้เวลานานเกิน 30 นาที เพราะ
- สอนคนต้องสอนตอน 3 ปี สอนหมาต้องสอนตอน 3 เดือน ถ้าช้าอาจสายเกินไป
- ไม่มีตังค์ส่งไปเรียนที่โรงเรียน
- นักเรียนจะง่วง ไม่อยากเรียน
- นักเรียนกินข้าวเย็นจนอิ่มพุงกลม
- เนื้อหา
- ดื้อ หมายถึง ได้กระทำความผิดบางอย่าง
- (ขนม) เปี๊ยะ หมายถึง กำลังจะถูกลงโทษด้วยฝ่ามือมาร
- นั่ง หมายถึง ก้น หาง และขาหลังติดพื้น
- คอย หมายถึง ท้อง หาง และขาทั้ง 4 ข้างติดพื้น
- บันทึกหลังสอน
- คืนที่ 1 ฝึก "นั่ง" ใช้เทคนิคเลื่อนขนมไปหลัง (ไม่กดหัว กดก้น)
- คืนที่ 2 ฝึก "คอย" ใช้เทคนิคลากเสียงยาว จ้องตาเข้าไปใกล้ ๆ ประหนึ่งว่าสะกดจิตให้นักเรียนทำตาม
- คืนที่ 3 ทบทวน "นั่งและคอย"
- คืนที่ 4 ทบทวน "นั่งและคอย"
- 4 คืนพอแล้ว เพราะคนสอนเหนื่อยแล้ว และนักเรียนเริ่มเข้าใจในคำสั่ง
- นักเรียนไม่ยอมให้จับหัวเพื่อชมเชย ทั้งนี้อาจเป็นเพราะกิน (ขนม) เปี๊ยะบ่อยไป
- นักเรียนยังเด็กและชอบเล่นซน จึงกระทำความผิดบ่อยครั้ง ได้แก่
- ทำรองเท้าพลัดพรากจากคู่ของมัน
- ดึงรองเท้าออกจากชั้นวาง
- ขโมยพรมเช็ดเท้าไปเล่น
- กัดกิ่งต้นไม้
- ขับถ่ายไม่เป็นที่
- ฉี่ใส่พื้นบ้าน
- แกล้งและกวนโทสะรุ่นพี่
- พยายามอุ้มบ่อย ๆ แล้วลูบหัวเบามือ
- ขยันชมว่า "เก่ง"
- งดการใช้ฝ่ามือมาร ถ้าจำเป็นควรใช้ไม้ตีแมลงวันแทน
- นักเรียนชอบเล่นรองเท้า
- เด็กเวลามีของเล่นเป็นของตัวเอง และเล่นเป็นเวลานาน ๆ ก็จะเกิดอาการเบื่อของเล่นนั้นไปเอง
- ดังนั้น จึงมอบรองเท้า 2 ข้าง แบบสะพายข้างเป็นรางวัล ไปไหนไปกันด้วยกันทั้งวัน (กลางคืนไม่ควรสะพาย เพราะไม่อยู่ในสายตาของคนที่บ้าน อาจเกิดอันตรายเดินไปติดแล้วออกไม่ได้)
- ตอนนี้สะพายมา 4 วันแล้ว รองเท้าที่บ้านเป็นระเบียบเรียบร้อยทั้งกลางวันกลางคืน ก่อนหน้านั้น ตื่นมาตอนเช้าและกลับบ้านมาตอนเย็นรองเท้ากระจุยไปข้างละทิศละทาง
"ช่วงนี้ปัญหามันก็จะเยอะหน่อย"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น